
Wojciech Dziembowski był jednym z najbardziej znanych w świecie polskich astrofizyków, wybitnym teoretykiem zajmującym się badaniem pulsacji gwiazd i Słońca. Jego przełomowe prace z lat siedemdziesiątych stanowią jeden z fundamentów współczesnej asterosejsmologii. Za swój wkład w rozwój badań oscylacji Słońca i gwiazd został uhonorowany między innymi Medalem im. Bohdana Paczyńskiego.
W trakcie swojej bogatej kariery związany był zarówno z Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Warszawskiego jak i Centrum Astronomicznym im. M. Kopernika PAN w Warszawie, którego był dyrektorem w latach 1987-1992. Był członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk oraz członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 2003-2006 Wojciech Dziembowski był Prezydentem Komisji 35 (Stellar Constitution) Międzynarodowej Unii Astronomicznej.
Naukowe osiągnięcia Wojciecha Dziembowskiego są związane z heliosejsmologią i asterosejsmologią. W tych dziedzinach Wojciech Dziembowski opublikował osobiście albo razem ze współpracownikami wiele pionierskich prac - pionierskich zarówno koncepcyjnie jak i technicznie - cieszących się szerokim uznaniem środowiska naukowego i zapoczątkowujących rozwój nowych perspektywicznych kierunków badań. Stworzył polską szkołę asterosejsmologii; wypromował 7 doktorów nauk fizycznych oraz pomagał swoim współpracownikom i wielu innym badaczom gwiazd zmiennych w interpretacji ich rozmaitych wyników, zarówno teoretycznych, jak i obserwacyjnych.
Był naukowcem o głębokiej matematyczno-fizycznej wiedzy i niezwykłej intuicji.