Jean Pierre Lasota-Hirszowicz

Jean-Pierre Lasota-Hirszowicz był profesorem w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika (CAMK) w Warszawie.

Stopień doktora uzyskał w 1971 r. w Instytucie Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Warszawskiego, a tytuł profesora nauk fizycznych w 2006 r.

Prof. Lasota-Hirszowicz przez wiele lat był mocno zaangażowany we francuskie środowisko i instytucje astrofizyczne. Był dyrektorem Wydziału Astrofizyki Relatywistycznej i Kosmologii Obserwatorium Paryskiego będącego jednocześnie zakładem Narodowego Centrum Badań Naukowych (CNRS) (1988-1998), a także członkiem francuskiego Narodowego Komitetu Badań Naukowych (1991-1995), doradcą naukowym prezydenta/dyrektora CNRS (2002-2012) oraz przewodniczącym Komitetu Naukowego Programu Interdyscyplinarnego CNRS ,,Astroparticules’’ (2004-2008). Od 2009 r. jest profesorem honorowym w Instytucie Astrofizyki w Paryżu.

We wczesnych, jak i późniejszych etapach swojej kariery był pracownikiem naukowym CAMK, gdzie rozpoczął pracę w 1970 r., będąc zastępcą dyrektora w latach 1972-1974, a od 2016 r. pracował na stanowisku profesora zwyczajnego.

Prof. Lasota-Hirszowicz przyczynił się do rozwoju projektu Virgo u jego początków, będąc członkiem komitetów nadzorujących budowę i funkcjonowanie Virgo i Europejskiego Obserwatorium Grawitacyjnego (EGO).

Był recenzentem artykułów naukowych (Acta Astronomica, A&A, ApJ, Classical Quantum Gravity, MNRAS, Nature i Science) oraz ekspertem oceniającym wnioski naukowe dla wielu jednostek finansujących (m.in. CNRS, Francuskie Ministerstwo Badań, Komisja Europejska, Fundacja na rzecz Nauki Polskiej, polskie Narodowe Centrum Nauki, Narodowa Fundacja Badań Południowej Afryki, Austriacka Fundacja Nauki, Nordita i wiele innych). Był również redaktorem magazynu ,,Journal of Instrumentation” (2011-2017).

Link do jego publikacji w serwisie NASA ADS można znaleźć tutaj.

Zainteresowania naukowe

• astrofizyka relatywistyczna,
• dyski akrecyjne,
• obiekty zwarte,
• układy podwójne,
• relatywistyczne dżety,
• ogólna względność.

Granty / Projekty naukowe

• ,,Struktura i ewolucja ultra-jasnych astrofizycznych źródeł rentgenowskich” (2016-2019). Funkcja: kierownik. Informacje o finansowaniu: projekt OPUS, NCN (2015/19/B/ST9/01099).

Nagrody / Wyróżnienia

• Nagroda Grand Prix Felix Robin francuskiego Towarzystwa Fizycznego (2012).
• Rosenblum Memorial Lecture w Racah Physics Institute, Hebrew University, Jerusalem (2003).
• Członek Międzynarodowego Komitetu Doradczego Nagrody Praw Człowieka im. R.F. Kennedy'ego (1985-2000).

Aktywność popularyzatorska

• Artykuły (np. w polskim czasopiśmie Urania, ale nie tylko - patrz ,,Unmasking black holes”, Scientific American , 280, nr 5, s. 40, 1999),
• Książki (np. ,,Droga do czarnych dziur” Copernicus Center Press, 2022, ,,Kłopoty z Eureką. O co kłócą się fizycy?” z K. Głowacką, Copernicus Center Press, 2020),
• Wykłady (Les Trous noirs z 2009 roku, w jęz. francuskim),
• Podcasty (odcinki 11, 28 i 93 w Radiu Naukowym),
• TV (odcinki 111, 143 i 144 w Astronarium).