Pulsary milisekundowe to bardzo szybko rotujące (obracające się częściej niż 100 razy na sekundę) gwiazdy neutronowe - bardzo gęste i zwarte obiekty o rozmiarze ok. 10 km i masie Słońca. Nie wszystkie pulsary wirują tak szybko; jedynie nieliczne, które znalazły się w układzie podwójnym, mogły zostać rozkręcone przez akrecję materii z towarzysza, zwykłej gwiazdy w procesie tzw. ,,recyclingu''. Podczas rozkręcania zanika pole magnetyczne gwiazdy neutronowej, od początkowych 10^{12} G do ok. 10^{8} G, i wzrasta jej masa. Michał Bejger, Paweł Haensel i Leszek Zdunik z Centrum Astronomicznego im. M. Kopernika Pan, oraz Morgane Fortin z Meudon Observatory analizowali proces tworzenia się takich pulsarów. Wyniki zawarte są w pracy pt. „Formation of millisecond pulsars - NS initial mass and EOS constraints”. Biorąc pod uwagę dane dotyczące ewolucji układu (np. typ gwiazdowy i masę towarzysza, czas spędzany w różnych etapach ewolucji) oraz uwzględniając efekty relatywistyczne w modelu akrecji z cienkiego dysku i modelu gwiazdy, autorzy odtwarzają masę gwiazdy neutronowej sprzed etapu akrecji dla dwóch obiektów o skrajnie różnych, obecnie mierzonych masach. Informacje na temat powstawania pulsarów milisekundowych mają znaczenie w badaniach narodzin gwiazd neutronowych w eksplozjach supernowych, a także służą do poznania funkcji mas i częstości rotacji populacji tych gwiazd.
Na ilustracji przedstawiona jest wizja artystyczna obiektu Terzan 5 ad - najszybszego znanego pulsara milisekundowego, o czestosci 716 Hz. Zródło ilstracji: NASA.
