Galaktyka Seyferta z wąskimi liniami widmowymi jest pierwszym źródłem, w którym w niekwestionowany sposób widzimy waziperiodyczne oscylacje (QPO) w zakresie rentgenowskim, z okresem 2,7x10-4 Hz. W centralnym jądrze aktywnej galaktyki (AGN) znajduje się czarna dziura. Wyznaczenie masy czarnej dziury jest ważne z wielu powodów. Stosunek jasności do jasności Eddingtona jest kluczowym parametrem określającym własności AGN typu I, a jasność Eddingtona jest określana na podstawie masy czarnej dziury. W kosmologii określenie przedziału mas czarnych dziur w funkcji przesunięcia ku czerwieni pozwala nałożyś silne ograniczenia na modele ewolucji galaktyk, rozstrzygnieczie czy masywne czarne dziury powstają w wyniku łączenia się czy w wyniku akrecji materii z ośrodka międzygalaktycznego.
Niestety, masa czarnej dziury w RE J1034+396 wciąż nie jest dostatecznie dokładnie określona. W najnowszej pracy, “The summary of various determinations of the black hole mass in RE J1034+396”, Czerny, B.; You, B.; Kurcz, A.; Sredzinska, J.; Hryniewicz, K.; Nikolajuk, M.; Krupa, M.; Wang, J.-M.; Hu, C., astronomowie z CAMK PAN w Warszawie i Key Laboratory for Particle Astrophysics w Chinach, wyznaczyli masę tej czarnej dziury przy pomocy kilku metod, takich jak: Zmienność w zakresie rentgenowskim, opóźnienie echa optycznego, dyspersja gwiazdowa, szerokopasmowe dopasowanie widma i QPO o wysokich i niskich częstościach. Okazuje się, że masa czarnej dziury w jądrze RE J1034+396 znajduje się w przedziale 4.4 × 105 to 8.8 × 106 mas Słońca. Może to sugerować, że czarna dziura wciąż jest w okresie szybkiego wzrostu. Dodatkowo, widma w zakresie optycznym i ultrafioletowym są zdominowane przez światło macierzystej galaktyki, złożonej z populacji młodych (liczących ok. 100 milionów lat) i starych (ok. 5 do 10 miliardów lat) gwiazd.
Rysunek: Zestawienie wyników określania masy czarnej dziury w RE J1034+396 przy użyciu różnych metod.
Informacja prasowa w serwisie Nauka w Polsce.
