Galaktyka Trójkąta (M33) jest drugą co do jasności galaktyką na niebie i jednym z najdalszych obiektów możliwych do zaobserwowania gołym okiem. Obok Galaktyki Andromedy (M31) oraz naszej Drogi Mlecznej, M33 jest trzecią największą galaktyką w tak zwanej Grupie Lokalnej galaktyk. Zarówno bliskość M33 i M31, jak i zaburzona struktura dysku M33 sugerują, że obie galaktyki oddziaływały ze sobą pływowo w przeszłości, a efektem tego oddziaływania jest obserwowane dziś zniekształcenie zewnętrznej części dysku M33.
Marcin Semczuk wraz ze współpracownikami z Centrum Astronomicznego PAN, Uniwersytetu Bourgogne – Franche-Comte, Uniwersytetu Wisconsin oraz Laboratoire d'Astrophysique de Marseille przeprowadzili symulacje hydrodynamiczne możliwego oddziaływania M33 z M31. W ich modelu siły pływowe pochodzące od M31 były w stanie odpowiednio wygiąć gazowy i gwiazdowy dysk M33 tak, by przypominał ten obserwowany na niebie. Poza siłami pływowymi bardzo duży wpływ na deformację krańców gazowego dysku M33 miało również oddziaływanie z gorącym halo gazowym M31. Poza wykrzywieniem dysku M33 poza jego płaszczyznę, siły pływowe wyindukowały podwójne ramiona spiralne w dysku M33 podobne do tych, które są widoczne w rzeczywistej galaktyce. Bliskie spotkanie obu galaktyk wzmocniło także aktywność gwiazdotwórczą M33, co również zostało wcześniej zaobserwowane i stanowi kolejny argument przemawiający za scenariuszem oddziaływania obu galaktyk.
Badania te zostały zrealizowane jako część projektu „Dynamika i morfologia oddziałujących galaktyk" finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki w ramach programu Maestro. Opisujący je artykuł pod tytułem "Tidally induced morphology of M33 in hydrodynamical simulations of its recent interaction with M31" został niedawno przyjęty do druku w The Astrophysical Journal.
Ilustracja przedstawia rzut na płaszczyznę nieba trzech składników dysku M33 (gaz, stare i młode gwiazdy) z przeprowadzonych symulacji.
