Ultrajasne źródła promieniowania rentgenowskiego są jasnymi punktowymi źródłami świecącymi powyżej granicy Eddingtona dla czarnej dziury o masie 10 mas słońca. Natura tego typu źródeł jest wciąż niejasna, pozostawiając astronomów drapiących się po głowach. Naukowcy z CAMK PAN w Warszawie: Samaresh Mondal, Agata Różańska i Alex Markowitz, we współpracy z Barbarą De Marco z Politechniki Katalońskiej w Barcelonie, odkryli obecność linii alfa Fe K i opóźnienia rentgenowskiego sygnału w NGC 7456 ULX-1. Takie cechy są bardzo rzadkie w ULX, jak dotąd NGC 7456 ULX-1 jest drugim obiektem, w którym wykryto linię żelaza K alfa i lekkie opóźnienie sygnału promieniowania rentgenowskiego. Dlatego takie odkrycia mogą zapewnić unikalny wgląd w zachowanie wysokiego tempa akrecji. Ze względu na niski stosunek sygnału do szumu powyżej 6 keV uzyskaliśmy jedynie górną granicę szerokości żelaznej linii K alfa, która wskazuje, że linia musi pochodzić z poza 85 promieni grawitacyjnych. Duża amplituda miękkiego opóźnienia rentgenowskiego ~1300 s i brak miękkiego nadmiaru w widmach kowariancji sugeruje rozpraszanie wewnątrz wiatru odpływającego jako źródło miękkiego opóźnienia rentgenowskiego.
Więcej informacji można znaleźć w oryginalnym artykule opublikowanym w MNRAS Letters: "Evidence for Fe K alpha line and soft X-ray in NGC 7456 ULX-1”
Rysunek: Górny panel pokazuje obecność linii alfa Fe K przy 6,4 keV, a dolny panel pokazuje detestację ~1300 s opóźnienia w zakresie miękkiego promieniowania rentgenowskiego przy 0,1 mHz.
