Wykłady odbywają się w okresie od października do czerwca, raz w miesącu, w poniedziałki o godzinie 18:00.
Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że materia wypełniająca Wszechświat składa się z atomów, które łączą się w cząsteczki chemiczne, a same składają się z cząstek elementarnych. Tak zbudowany jest świat wokół nas i my sami. Jednak od lat trzydziestych XX wieku, stopniowo, uzyskiwaliśmy dowody na to, że taka materia stanowi zaledwie kilkanaście procent materii ciążącej, rządzącej ruchami gwiazd w galaktykach i galaktyk w gromadach galaktyk. Wiemy, że ta "ciemna materia" nie może się składać z takich atomów, z jakich my jesteśmy zbudowani. Dziś, z obserwacji, wiemy bardzo dużo o ilości takiej ciemnej materii, jej rozkładzie. Nie wiemy jednak co tę materię tworzy. Jeszcze bardziej zaskakujące były wyniki obserwacji z lat dziewięćdziesiątych XX wieku, wskazujące, że Wszechświat rozszerza się coraz szybciej. Wysunięto hipotezę, że to przyspieszenie rozszerzania się Kosmosu powoduje obecność jeszcze jednego, tajemniczego składnika, o zaskakujących własnościach fizycznych - "ciemnej energii". W sumie ciemna materia i ciemna energia stanowią ok. 96% masy-energii we Wszechświecie. Problem czym one są jest zdaniem autora wykładu "największym, nierozwiązanym problemem w fizyce".
Dorota Rosińska (Obserwatorium Astronomiczne, Uniwersytet Warszawski)
Alex Markowitz (CAMK, Warszawa)
I will review how astronomers perform observations of Sagittarius A*, the supermassive black hole residing at the center of our Milky Way Galaxy, 25000 light-years from Earth. These observations have confirmed the presence of the black hole, and also led to part of the 2020 Nobel Prize in Physics being awarded. I will talk about Sagittarius A*'s gravitational interactions with nearby stars, and discuss properties of these stars as they reside in this extreme-gravity environment.
Wykład w języku angielskim.
Transmisja w serwisie 
Jean Pierre Lasota (CAMK, Warszawa)
Opowiem o tym jak i dlaczego Albert Einstein nie wierzył w wyniki własnej teorii (fale grawitacyjne, czarne dziury), jakie to miało skutki i jak sprawę wyjaśniono z korzyścią dla wyników.
Michał Bejger (CAMK, Warszawa)
Praktycznie rutynowe detekcje fal grawitacyjnych stwarzają zupełnie nowe możliwości badania praw fizyki. W wykładzie opowiem o różnych aspektach tej niezwykle obiecującej dziedziny, skupiając się na sposobach testowania teorii grawitacji i struktury bardzo gęstej materii.
